Feminisme geschiedenis: Van de 19e eeuw naar nu!

Het feminisme, een beweging die in de loop van de geschiedenis vele malen is herrezen, heeft de laatste jaren steeds meer aanhang gekregen. Feminisme wordt gedefinieerd als het opkomen voor vrouwenrechten gebaseerd op de gelijkheid van de seksen. Al generaties lang werken mensen onder dit idee samen om gendergelijkheid te bereiken en elkaar meer macht te geven.

Mensen nemen nu actief deel aan feministische bewegingen die niet zo toegankelijk waren toen het feminisme voor het eerst opgang maakte. Van de 19e eeuw tot nu heeft het feminisme drie grote golven doorgemaakt, die elk een felle strijd voerden in het streven naar gendergelijkheid.

Eerste feministische golf

Tijdens de eerste feministische “golf” in de negentiende en twintigste eeuw streden vrouwen vooral voor eigendomsrechten, politieke macht en tegen het feit dat vrouwen eigendom waren van hun echtgenoten. Meer dan 200 vrouwen kwamen in 1848 bijeen in Seneca Falls, New York, voor de allereerste conventie voor vrouwenrechten, voorgezeten door Lucretia Mott en Elizabeth Cady Stanton.

De vrouwen ondertekenden de Declaration of Sentiments and Grievances, een document dat 12 resoluties bevatte waarin gelijke rechten werden geëist, waarvan de belangrijkste het stemrecht was. De suffragettes kregen uiteindelijk waar ze voor gevochten hadden: de mogelijkheid voor vrouwen om te stemmen, in 1920.

Afro-Amerikaanse gemeenschap

De feministen hadden de Afro-Amerikaanse gemeenschap buiten hun strijd voor gelijkheid van man en vrouw gelaten, ondanks het feit dat dit amendement hun uiteindelijke doel omvatte. Afro-Amerikanen kregen pas stemrecht in 1965, bijna vijf decennia later. Zelfs nadat zij hun stemrecht hadden verworven, bleven vooroordelen bestaan en waren hun burgerrechten nog steeds in gevaar.

Jaren dertig

Tegen de jaren dertig hadden vrouwen een nieuw doel voor zichzelf gesteld: het verbeteren van de inkomens en de arbeidsomstandigheden. Dit werd bekend als de tweede golf van feminisme, die werd gekenmerkt door een sterke focus op het verminderen van sociaal-economische onrechtvaardigheden.

De Tweede wereldoorlog

Mannen vertrokken in de jaren veertig om te vechten in de Tweede Wereldoorlog, waardoor vrouwen meer keuzemogelijkheden kregen op de arbeidsmarkt. De vakbonden die in de jaren dertig werden opgericht, werden sterker naarmate meer vrouwen gingen werken. Werkende vrouwen hebben nu toegang tot nieuwe voordelen zoals zwangerschapsverlof, dagopvang en counseling.

Dergelijke voordelen waren vooral geconcentreerd in Europa, waar de oorlog een ravage had aangericht onder de mannelijke bevolking. Helaas keerden de mannen na de oorlog terug naar de arbeidsmarkt en namen zij, in de overtuiging dat zij recht hadden op hun vroegere posities, de vrouwenberoepen weer op.

Verschil in loon tussen mannen en vrouwen

Toen mannen weer aan het werk gingen, was hun loon aanzienlijk hoger dan dat van vrouwen. Volgens de Amerikaanse organisatie van universiteitsvrouwen hebben vrouwen in Amerika nog steeds te kampen met een loonverschil en verdienen zij slechts 80% van wat mannen verdienen. Vrouwen ondervinden ook problemen bij het verkrijgen van posities in door mannen gedomineerde sectoren, met name op het gebied van wetenschap, technologie, engineering en wiskunde (STEM).

“Wetenschapsles is een voorbeeld van hoe feminisme tegenwoordig relevant is in ons dagelijks leven. “Jongens zeggen: ‘Nou, ik neem het wel over,’ of ‘Jij mag de aantekeningen schrijven,'” legt Zainab Nasir, een tweedejaars, uit. “Tegenwoordig hebben mannen en vrouwen verschillende gedragskenmerken. Vrouwen worden gezien als tweederangs burgers.”

Begin jaren 1950

De economie begon te verbeteren in de jaren 1950, en de “Red Scare”, een anti-communistische stemming, verzwakte de meeste feministische organisaties. Maar toen in het begin van de jaren zestig een langdurige periode van welvaart begon aan te houden, ontstond er belangstelling voor nieuwe ideeën en bewegingen, wat leidde tot de burgerrechtenbeweging. Mensen werden door de beweging beïnvloed om reeds bestaande maatschappelijke opvattingen zoals arbeidssegregatie en ongelijkheid opnieuw te overdenken.

“Feminisme gaf mijn moeder het recht om te werken en ons gezin te helpen onderhouden,” zei Erick Shimabuku, een junior. “Ik denk dat een van de uitdagingen die vrouwen tegenkomen vooroordelen zijn bij het solliciteren naar banen. Zo is bijvoorbeeld te zien hoe onevenredig veel vrouwen in het Congres zitten: slechts 19,6 procent van het totaal is vrouw.”

Derde feministische golf

Tijdens de derde feministische golf in de jaren negentig hebben vrouwen campagne gevoerd voor een universele vrouwelijkheid: een normalisering van lichaam, geslacht en seksualiteit. Kimberlé Crenshaw, hoogleraar rechten aan de University of California, Los Angeles en Columbia University, bedacht de term intersectioneel feminisme. Het concept dat iemands ras, klasse, etniciteit, religie en seksuele geaardheid van invloed kunnen zijn op hoe hij of zij onderdrukking en vooroordelen ervaart, staat bekend als intersectioneel feminisme. Dit staat in schril contrast met de doctrine van het feminisme van de eerste golf, dat alleen blanke vrouwen bevoordeelde.

Feministische activisten hebben hun toevlucht genomen tot de straat en de sociale media om hun ongenoegen te uiten over de huidige berichtgeving in de media over seksuele intimidatie. Sinds de inauguratie van president Donald Trump in januari 2017 hebben miljoenen vrouwen met provocerende borden in grote steden over de hele wereld gemarcheerd in de jaarlijkse Women’s March. Milieurechtvaardigheid, het stoppen van geweld, en rechten voor de gezondheid van vrouwen, de LGBTQIA+-gemeenschap, werknemers, burgerrechten en personen met een handicap werden allemaal campagne gevoerd tijdens het evenement.

“Ik geloof echt dat vrouwen het tij aan het keren zijn,” zei Teresa Shook, de organisator van de Women’s March. “Het is duidelijk dat mijn virale evenementpagina een gevoelige snaar heeft geraakt en dat we nu een beweging zijn die dingen verandert. Die geleidelijke verandering kan soms moeilijk zijn, maar ik geloof dat we het einde naderen. Het enige wat vrouwen nu moeten doen is hun steentje blijven bijdragen, wat inhoudt dat ze hun stem moeten laten horen en moeten opstaan. Er gebeuren veel goede dingen: meer dan 20.000 vrouwen stellen zich kandidaat voor een openbaar ambt; jonge vrouwen moeten gewoon hun vrouwelijke vrienden steunen en ervoor zorgen dat we een eerlijk en inclusief rechtssysteem hebben.”

#MeToo en ander online invloeden

Online initiatieven zoals #MeToo en #TimesUp, die mensen oproepen hun verhalen over seksueel geweld te delen om overlevenden te laten zien dat ze niet alleen staan, zijn dankzij de sociale media populairder geworden. Als gevolg daarvan is het aantal mannen en vrouwen dat zich uitspreekt tegen seksuele intimidatie toegenomen, met name in de entertainmentsector. Na beschuldigingen van aanranding krijgen bekende regisseurs en actrices te maken met reacties van het publiek. De bekendste campagnes tegen deze beroemdheden zijn die tegen filmproducent Harvey Weinstein en voormalig USA Gymnastics-teamarts Larry Nassar.

Hoewel er nog veel werk moet worden verzet en er nog een lange weg te gaan is om een utopische toestand van gelijkheid te bereiken, heeft de kracht van feministen die zich organiseren en protesteren al aanzienlijke vooruitgang geboekt in de richting van een evenwichtige samenleving. “Ik geloof dat feminisme nodig is omdat we moeten streven naar gelijkheid, zodat toekomstige generaties vrouwen dat niet hoeven te doen,” legde Shimabuku uit.

De vrouwen op de Conventie van Seneca Falls hadden zich nooit kunnen voorstellen hoe ver hun inspanningen hen tweehonderd jaar geleden zouden brengen. Zij hebben het pad geëffend voor de bloei en de ontwikkeling van het huidige feminisme, dat opkomt voor de rechten van onderdrukte mensen over de hele wereld.